de weghelft zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ 'wɛxhɛlft ] Afbreekpatroon: weg·helft Verbuigingen: weghelften (meerv.) elk van de twee delen van een weg waarop in tegenovergestelde richtingen wordt gereden Voorbeelden: 'Beginnen te slippen en op de andere weghelft terechtkomen.' , 'Blijf op de rechter weghelft en haal niet in.' 1 definit...
1) Deel van een autobaan 2) Rijstrook 1) Rijstrook