worstelen werkw. Uitspraak: [ ˈwɔrstələ(n) ] Afbreekpatroon: wor·ste·len Vervoegingen: worstelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geworsteld (volt.deelw.) vechten volgens bepaalde regels waarbij je de tegenstander met beide schouders op de grond moet krijgen sport Voorbeeld: 'vrij worstelen' Synoniemen: dringen met i...
1) Bakkeleien 2) Catchascatchcan 3) Kampen 4) Plukharen 5) Spartelen 6) Stoeien 7) Strijden 8) Touwtrekken 9) Vechten 1) Bakkeleien 2) Contactsport 3) Dringen 4) Kampen 5) Krachtsport 6) Olympische vechtsport 7) Plukharen 8) Spartelen 9) Sport 10) Stoeien 11) Strijden 12) Tak van sport 13) Touwtrekken 14) Vechten 15) Vechtsport 16) Wedstrijdsport 
strijden (toon de herkomst via de etymologiebank)
sport waarbij je je tegenstander vastpakt en tegen de grond probeert te krijgen vb: in China is worstelen populair
strijden
strijden