zwaaien werkw. Uitspraak: [ ˈzwajə(n) ] Afbreekpatroon: zwaai·en Vervoegingen: zwaaide (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gezwaaid (volt.deelw.) 1) (van iemand) groeten door je hand te bewegen Voorbeeld: 'zwaaien naar de koningin' Synoniem: wuiven 2) heen en weer bewegen Voorbeelden: 'met vlaggetjes zwaaien'...
1) Wuiven 2) Zwenken 3) Wapperen 4) Maaien 5) Swingen 6) Bewegen 7) Slingering 8) Beieren 9) Kwikkelen 10) Heen en weer bewegen 11) Roeien 12) Trilling 13) Schommeling 14) Schommelen 15) Zwichten 16) Groet 17) Groeten met de hand 18) Zwieren 19) Zwabberen 20) Slingeren 21) Draaien 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Zwaaijen``] Zie Anker
heen en weer bewegen, wuiven
slingeren; wuiven (toon de herkomst via de etymologiebank)
groeten door je arm op te steken en heen en weer te bewegen vb: hij zwaaide toen hij wegliep Synoniem: wuiven
heen en weer bewegen; wuiven
(Eng: sweep (to)) Het afbuigen van de elektronenstraal in een kathodestraalbuis. Dit wordt meestal gedaan om een horizontale tijdbasis te genereren.
(Eng: sweep (to)) 1. Bij grafische voorstellingen heeft deze term betrekking op het langs een boog bewegen rond een bepaald middelpunt. 2. Het genereren van een oppervlak door een kromme langs een bepaald traject te bewegen (zwaaien).
(Eng: sweep (to)) 1. Het maken van een lichtpatroon of continu oplichtende puntjes op het scherm van een kathodestraalbuis met behulp van een vooraf ingestelde deflectie en modulatie van een elektronische straal of bundel. 2. Het continu variëren van de frequentie van een zendeenheid over een breed frequentiebereik. 3. Het continu afstemmen...
op de plaats omkeren. Zie ook: rond gaan . Verwante termen: opdraaien , kop voor nemen , zwaaikom .