de konstabel zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: konstabels 1) militair die voor geschut verantwoordelijk is 2) # '(Koninklijke Marine tot 2014)' onderofficier die voor de artillerie op een schip zorgde 3) # scheepsofficier belast met de zorg voor geschut en munitie, zowel bij marine als koopvaardij ...
1) Artillerist bij de marine 2) Marineofficier 3) Gerechtsdienaar 4) Politieagent 5) Agent 6) Constabel 7) Zuid-Afrikaanse politieagent 8) Hoofd werfbewaking 9) Diender 10) Dienaar 11) Militair 12) Zee-artillerist 13) Zeeartillerist 14) Onderofficier 15) Onderofficier bij de marine 16) Onderofficier marine 
onderofficier bij de marine; kanonnier; toezichthouder
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Konstabel``] Zie Artillerie
onderofficier bij de marine
onderofficier bij de marine (toon de herkomst via de etymologiebank)