aanrichten werkw. Uitspraak: [ ˈanrɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: aan·rich·ten Vervoegingen: richtte aan (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft aangericht (volt.deelw.) (iets vervelends) veroorzaken Voorbeelden: 'schade aanrichten' , 'een bloedbad aanrichten' Synoniemen: aandoen aanstichten arrangeren brengen ordenen organiseren regelen s...
1) Regelen 2) Teweegbrengen 3) Aandoen 4) Aanstichten 5) Veroorzaken 6) Stichten 7) Organiseren 8) Ordenen 9) Brengen 10) Toebrengen 11) Arrangeren 
veroorzaken
Aanrichten is een ander woord voor veroorzaken . Het woord wordt gebruikt als de gevolgen negatief zijn. ( De orkaan richtte veel schade in de stad aan. ) [basiswoordenlijst groep 7]