apodictisch bijv.naamw. Verbuigingen: apodictischer 1) onweerlegbaar, noodzakelijk waar 2) geponeerd met al te grote stelligheid 
1) Al te stellig 2) Schoolmeesterachtig 3) Onweerlegbaar 4) Beslist 5) Noodzakelijk waar 6) Het bewijs dienende 7) Onomstotelijk 8) Afdoend 9) Meesterachtig 
waar in zichzelf; onweerlegbaar; overtuigend met grote stelligheid geponeerd, alsof het onweerlegbare waarheden zijn; stellig erg stellig in zijn of haar uitspraken of overtuigingen
onweerlegbaar
zeer stellig, geen tegenspraak duldend
De eigenschap van een stelling die niet bewezen hoeft te worden Afgeleid van het Griekse deiknumi (tonen, demonstreren). 
onweerlegbaar (toon de herkomst via de etymologiebank)
met stelligheid gebracht (alsof het onweerlegbaar is) WOORDFEIT: Het woord apodictisch komt via het Latijn van het klassiek Griekse woord apodeiktikos , dat ‘bewijskrachtig’ betekent. Het is afgeleid van apodeiktos : ‘bewijsbaar’. En dat woord is weer een afleiding van apodeiknunai , dat ‘aantonen, bewijzen’ betekent. Dat werkwoord beva...