de appellant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɑpɛ'lɑnt ] Afbreekpatroon: ap·pel·lant Verbuigingen: appellanten (meerv.) de appellant - e zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑpɛ'lɑnt - ə ] Afbreekpatroon: ap·pel·lant Verbuigingen: appellanten, appellantes (meerv.) iemand die in hoger beroep gaat juridisch 
1) Partij in een rechtsgeding 2) Partij in rechtszaak 3) Iemand die later in hoger beroep komt 4) Iemand die in appel gaat 
iem. die in hoger beroep gaat
Let op: Spelling van 1858 een beroeper, die zich (in geregtelijke aangelegenheden of regtszaken) van lagere geregtshoven op de hoogere beroept. Appelleren, zich op een hooger geregt beroepen
Degene die hoger beroep aantekent.
degene die het bezwaar- of beroepschrift indient
iem. die in hoger beroep gaat (toon de herkomst via de etymologiebank)
burgerlijk procesrecht: persoon die hoger beroep instelt. ...
degene die in beroep gaat tegen een uitspraak.