de appellatie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: appellaties 1) hoger beroep (tegenwoordig appel) 2) zitting voor de behandeling van appélzaken 
1) Hoger beroep 
hoger beroep.
Een appellatie is een geografisch vastgelegd wijngebied (bijvoorbeeld Bordeaux) waar de druiven vandaan komen. Vaak moet men aan bepaalde regels voldoen voordat een appellatie op een fles genoemd mag worden. Zie ook A.O.P..
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] van een lager tot een hogere rechter; werd onderscheiden van reformatie, omdat bij appel, gemeenlijk is het verboden ondertussen te mogen executeren, en de reformatie geen executie beletten kan