besterven werkw. Uitspraak: [ bə'stɛrvə(n) ] Afbreekpatroon: be·ster·ven Vervoegingen: bestierf (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is bestorven (volt.deelw.) vlees van een geslacht dier laten rijpen Voorbeeld: 'een goed bestorven haas' het besterven van de schrik (heel erg schrikken) Intensiveringen Hoe kun je met besterven een ande...
1) Afsterven 2) Sterven 3) Tenietgaan 1) Versterven 2) Voedselbereiding 
afhangen of faisanderen: Vlees en met name wild moet na het moment van slachten nog een tijd rusten (rijpen) alvorens het kan verwerkt worden. Bij het langdurig laten afhangen van wild (het laten besterven van wild) spreekt men ook wel van faisanderen of ‘adellijk’ laten worden van wild.