betuigen werkw. Uitspraak: [ bəˈtœʏxə(n) ] Afbreekpatroon: be·tui·gen Vervoegingen: betuigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft betuigd (volt.deelw.) laten weten of blijken Voorbeelden: 'iemand zijn spijt betuigen' , 'dank betuigen' Synoniemen: betonen verklaren Spreekwoorden en zegswijzen • eer betuige...
1) Betomen 2) Betonen 3) Bewijzen 4) Protesteren 5) Verklaren 6) Verzekeren 1) Betonen 2) Bewijzen 3) Openlijk uitkomen voor iets 4) Verklaren 5) Verzekeren 
verklaren, uiting geven aan (toon de herkomst via de etymologiebank)
met nadruk iets zeggen vb: hij betuigde zijn dank voor onze hulp
•iets duidelijk stellen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
te kennen geven, uitdrukkelijk verklaren
verzekeren