bewijzen werkw. Uitspraak: [ bəˈwɛizə(n) ] Afbreekpatroon: be·wij·zen Vervoegingen: bewees (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bewezen (volt.deelw.) 1) aantonen dat iets waar of juist is Voorbeeld: 'Kun je bewijzen dat je al zestien bent?' zichzelf bewijzen (laten zien dat je iets goed kunt) 2) (iets positiefs...
1) Tonen 2) Staven met bewijsstukken 3) Presteren 4) Waarmaken 5) Staven 6) Demonstreren 7) Hardmaken 8) De waarheid aantonen 9) Aantonen 10) Betogen 11) Betonen 12) Betuigen 13) Adstrueren 14) Doen blijken 
aantonen
met behulp van bewijsstukken aantonen (toon de herkomst via de etymologiebank)
laten zien dat het zo is vb: de politie kan niet bewijzen dat hij het gedaan heeft
•aantonen; staven. •betuigen; een dienst bewijzen.
aantonen