betwijfelen werkw. Uitspraak: [ bə'twɛifələ(n) ] Afbreekpatroon: be·twij·fe·len Vervoegingen: betwijfelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft betwijfeld (volt.deelw.) twijfelen aan Voorbeelden: 'de waarheid van een bericht betwijfelen' , 'Ik betwijfel of je gelijk hebt.' , 'het nut van iets betwijfelen' Synoniemen: twijfelen Inte...
1) Afvragen 2) Betwisten 3) In twijfel trekken 4) Niet geloven 5) Twijfelen 6) Zich afvragen 1) Afvragen 2) Twijfelen 3) Twijfelenaan 
ergens aan twijfelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
denken dat het waarschijnlijk niet waar is vb: ik betwijfel of ik er op tijd zal zijn
• [ov] iets in twijfel trekken
ergens aan twijfelen