de bevoegdheid zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ bə'vuxthɛit ] Afbreekpatroon: be·voegd·heid Verbuigingen: bevoegdheden (meerv.) officieel erkend recht iets te doen Voorbeelden: 'geen bevoegdheid hebben' , 'de bevoegdheid om op te treden' een leraar met eerstegraads bevoegdheid (een leraar die in de hoogste klassen van het voortgezet onde...
1) Autorisatie 2) Autoriteit 3) Competentie 4) Domein 5) Faculteit 6) Macht 7) Recht 1) Autorisatie 2) Competentie 3) Gerechtigheid 4) Gezag 5) Jurisdictie 6) Kwalificatie 7) Licentie 8) Macht 9) Recht 
Door middel van geldig diploma, certificaat, pas of toegangsbewijs schriftelijk aantoonbare vrijheid tot het uitoefenen van een beroep, of het verrichten van een taak of handeling, op basis waarvan wettelijke aansprakelijkheid wordt geregeld.
Toestemming, vrijheid voor gedrag.
•het recht tot het uitoefenen van bepaalde handelingen.
Dit is een van de elementen van een functie, namelijk het recht om zelfstandig beslissingen te nemen.
Ook: competentie. Zie Absolute bevoegdheid en Relatieve bevoegdheid.
De vraag welke rechter de zaak mag behandelen.
Het recht om bepaalde handelingen te verrichten of beslissingen te nemen.
kwaliteit of recht tot uitoefening van bepaalde (rechts)handelingen. ...vermogensrecht: het kunnen en mogen uitoefenen van bepaalde taken of beroepen. Bijv. de rechterlijke ~ om over een geschil ...