beweren werkw. Uitspraak: [ bəˈwerə(n) ] Afbreekpatroon: be·we·ren Vervoegingen: beweerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beweerd (volt.deelw.) zeggen dat iets zo is, vaak zonder het te kunnen bewijzen Voorbeeld: 'Dat beweert hij nou wel, maar ik geloof er niets van.' Synoniem: stellen iets beweren met een stalen gezicht (met g...
1) Aannemen 2) Aanvoeren 3) Betogen 4) Claimen 5) Een stelling verkondigen 6) Iets met stelligheid verklaren 7) Menen 8) Onderstellen 9) Poneren 10) Pretenderen 11) Souteneren 12) Staande houden 13) Stellen 14) Sustineren 15) Verklaren 16) Verkondigen 17) Verzekeren 18) Voorgeven 19) Vorderen 20) Willen 
een mening verkondigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
zeggen dat het zo is vb: hij beweert dat hij dokter is Synoniem: stellen Tegenstellingen: ontkennen tegenspreken loochenen
• [ov] iets met stelligheid verklaren waarvan het voor anderen niet duidelijk is of het waar is
zeggen