brokkelig bijv.naamw. Afbreekpatroon: brok·ke·lig Verbuigingen: brokkeliger Verbuigingen: brokkeligst 1) dat iets niet stevig is doordat er makkelijk stukken van afbreken Voorbeeld: 'Toen ik het brokkelige koekje at vielen er veel kruimels op de grond.' 2) verweerd Voorbeeld: 'Ik kon niet goed lopen op het brokkeli...
1) Breekbaar 2) Broos 3) Bros 4) Kruimelend 5) Kruimelig 6) Kruimig 7) Verweerd 1) Bros 2) Kruimelend 3) Kruimelig 4) Kruimig 5) Verweerd 
Uit `De lagere vaktalen: De tabakbewerkerstaal` 1914 licht verbrokkelend, vergruizend.