certificeren werkw. Uitspraak: [ sɛrtifi'serə(n) ] Afbreekpatroon: cer·ti·fi·ce·ren Vervoegingen: certificeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecertificeerd (volt.deelw.) verklaren dat iemand of iets heeft bewezen aan de eisen te voldoen Voorbeelden: 'Een ISO gecertificeerd bedrijf voldoet aan de ISO-normen voor kwaliteitsma...
1) Bekrachtigen 2) Bestempelen 3) Bevestigen 4) Getuigen 5) Merken 6) Waarmerken 7) Zwart op wit geven 1) Bekrachtigen 2) Bestempelen 3) Getuigen 4) Merken 5) Verklaren 6) Waarmerken 
Certificeren is het verlenen van certificaten ('keurmerken') wanneer aan bepaalde welomschreven kwaliteitsnormen voldaan wordt.
voor echt verklaren (toon de herkomst via de etymologiebank)
voor echt verklaren
Het officieel verklaren dat iets geldig is of voldoet aan een norm of, met betrekking tot mensen, dat aan een gebruikelijke mate van geschiktheid of bevoegdheid is voldaan.
Het uitreiken van een certificaat of deelcertificaat aan een individu die met succes een EVC-procedure heeft doorlopen, dat erkend is door een officiële erkenningsinstantie.
Geven van een kwaliteitskenmerk, b.v. aan dierenartsenpraktijken..
Een certificaat is een schriftelijke verklaring, doorgaans, maar niet altijd, bedoeld als bewijsstuk voor de kwaliteit van een bedrijf, mens, dienst of product. Niet ieder bewijsstuk kan als certificaat worden aangemerkt: voor een trouwboekje of een kwitantie bijvoorbeeld wordt het woord niet gebruikt. Doorgaans liggen er diverse criteria ten grond...