de collaps zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ kɔ'lɑps ] Afbreekpatroon: col·laps Verbuigingen: collapsen (meerv.) kort durende bewusteloosheid die vanzelf overgaat en die wordt veroorzaakt door een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen medisch Voorbeeld: 'Een collaps kun je krijgen als je hart onvoldoende bloed rondpompt of a...
1) Aanval van machteloosheid (Indisch) 2) Flauwte 3) Flauwvallen 4) Ineenstorting 5) Instorting 6) Inzinking 7) Ondergang 8) Verzwakking 1) Afbrokkeling 2) Bankroet 3) Debacle 4) Flauwte 5) Ineenstorting 6) Instorting 7) Krach 8) Prostatie 9) Shock 
plotselinge stoornis in bloedcirculatie (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) kortdurende bewusteloosheid als gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen 2) geestelijke en lichamelijke instorting; inzinking; breakdown 3) het plotseling tenietgaan van iets; instorting 4) het ineenzakken van hout doordat het te snel gedroogd wordt
• [medisch] flauwvallen.
instorting, flauwte, plotselinge afname van de levensverrichtingen, waardoor het lichaam niet meer actief kan reageren
Engels:Collapse flauwvallen
flauwte
flauwte, flauwvallen
Collaps is het verschijnsel van inwendige droogscheuren in hout, veroorzaakt door te snel drogen. Komt met name in eiken voor. voorbeeld van collaps (arnhemse fijnhouthandel): Zie werken van hout. Eng. collapse