de confederatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔnfedə'ra(t)si ] Afbreekpatroon: con·fe·de·ra·tie Verbuigingen: confederaties (meerv.) verbond tussen onafhankelijke staten die samen een grotere staat vormen poliek Voorbeeld: 'Tot 1789 vormden de staten in Noord-Amerika een conferatie.' Synoniem: statenbond 
1) Unie 2) Staatsvorm 3) Samenwerkingsverband 4) Statenbond 
[internationale politiek] Samenwerkingsverband van verschillende staten, ook statenbond genoemd, doorgaans gebaseerd op een verdrag dat de behartiging van bepaalde gemeenschappelijke belangen regelt. Zij bezit geen volkenrechtelijke identiteit en de onderdelen ervan bezitten een grotere zelfstandigheid dan die van een federa...
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] een verbond van kleinere Staten, door een op gemeenschappelijk belang gegrond verdrag verbonden. De Zuid-Amerikaansche Staten werden b.v. geconfedereerden genoemd, om hun verdrag in den strijd tegen de Vereenigde Staten van Noord-Amerika.
Let op: Spelling van 1858 een verbond, eene verbindtenis. Confedereren, verbinden, een verbond maken of aangaan
verbond (toon de herkomst via de etymologiebank)
internationaal publiekrecht: in een ~ is er samenwerking tussen verschillende soevereine staten op grond van een verdrag. ...
Een 'confederatie' of 'statenbond' is een samenwerkingsverband van verschillende onafhankelijke soevereine staten, dat door het maken van onderlinge afspraken tot stand is gekomen. In de term confederatie kwam de nadruk meer te liggen op autonomie.
verbond