constateren werkw. Uitspraak: [ kɔnstaˈterə(n) ] Afbreekpatroon: con·sta·te·ren Vervoegingen: constateerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geconstateerd (volt.deelw.) zien of inzien (dat iets zo is als het is) Voorbeelden: 'een fout in een tekst constateren' , 'constateren dat iets anders is dan je dacht' Synoniem: vaststellen...
1) Bemerken 2) Bepalen 3) Bevestigen 4) Bevinden 5) Opmerken 6) Registreren 7) Vaststellen 8) Waarnemen 1) Bemerken 2) Bevinden 3) Geconstateerd 4) Opmerken 5) Vaststellen 6) Waarnemen 
Let op: Spelling van 1858 bevestigen, bekrachtigen, klaar of zeker maken, bewijzen
zien dat het zo is vb: ik constateerde dat Yvo thuis was Synoniem: vaststellen
•"(overgankelijk)" vaststellen.
vaststellen
vaststellen