derogeren werkw. Uitspraak: [ dero'xerə(n) ] Afbreekpatroon: de·ro·ge·ren Vervoegingen: derogeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gederogeerd (volt.deelw.) afwijken van (een officiële regel) juridisch Voorbeeld: 'De bepaling kan echter niet derogeren aan de wil van deze partijen zoals die in de cao tot uitdrukking...
1) Afwijken 2) Opheffen 
afwijken van de wet (toon de herkomst via de etymologiebank)
verbintenissenrecht: afwijken. Bijv. ~ van de wettelijke regels. ...
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] afbreuk doen, inbreuk maken, afwijken van de wet ook afbreken, te niet doen, ontrekken