empirisch bijv.naamw. Uitspraak: [ ɛm'piris ] Afbreekpatroon: em·pi·risch als iets gebaseerd is op waarneming Voorbeelden: 'Bij empirisch onderzoek doe je proeven of experimenten, analyseer je de resultaten en trek je op basis daarvan een conclusie.' , 'empirisch bewijs' , 'Natuurkunde en scheikunde zijn empirische wetenschappen.' Antoni...
1) Berustend op ervaring 2) Betreffende het Franse keizerrijk 3) Op ervaring gegrond 4) Proefondervindelijk 5) Volgens de ervaring 1) Proefondervindelijk 
op ervaring berustend (toon de herkomst via de etymologiebank)
gebaseerd op ervaring, of op bewijs uit de praktijk vb: er is veel empirisch bewijs voor deze stelling
• [wetenschap] wat op ervaring of proefneming berust.
proefondervindelijk, op ervaring en waarneming berustend - Woordfeit: Empirisch is via het Latijnse empiricus ontleend aan het Grieks. Het Griekse empeirikos (van en `in` en peira `proef`) duidde een arts aan die werkte op basis van ervaringen en waarnemingen uit de praktijk, en niet op basis van theorie. Wetensch...
Def.: op ondervinding gegrond en daaruit voortvloeiend
Op de werkelijkheid en de ervaring gebaseerd, proefondervindelijk. In tegenstelling tot: theoretisch, speculatief.
Engels:Empiric wat op ervaring of proefneming berust
wat op waarneming berust
Op ervaring berustend..
In de praktijk
Gebaseerd op ervaring.
rechtsfilosofie: door ervaring geleerd; op ervaring gebaseerd. ...