de falsificatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ fɑlsifi'ka(t)si ] Afbreekpatroon: fal·si·fi·ca·tie Verbuigingen: falsificaties (meerv.) 1) iets dat nagemaakt is met de bedoeling om echt te lijken Voorbeeld: 'een schilderij van Mondriaan dat later ontmaskerd is als een falsificatie' Synoniemen: : vervalsing, namaak 2) 
1) Bedrog 2) Vervalsing 1) Vervalsing 
Let op: Spelling van 1858 vervalsching. Falsiloquium, valsche taal, leugen. Falsimonia, bedriegerij
vervalsing; weerlegging Voorbeeld: Na inspectie kwam aan het licht dat het een falsificatie van het meesterstuk betrof.
[filosofie] Het aantonen van de valsheid of onwaarheid van een stelling of een theorie. Staat tegenover verificatie. Zie Popper.
vervalsing
Het weerleggen van een uitspraak door het aantonen van de waarheid van een andere uitspraak die logisch strijdig is met deze uitspraak.