hangen werkw. Uitspraak: [ ˈhɑŋə(n) ] Afbreekpatroon: han·gen Vervoegingen: hing (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehangen (volt.deelw.) 1) aan de bovenkant vastmaken of vastzitten Voorbeelden: 'De lamp hangt laag boven de tafel.' , 'Ik heb een foto van mijn idool aan de muur gehangen.' 2) niet rechtop staan ...
1) Aan iets hogers vastzitten 2) Afhangen 3) Bungelen 4) Drenzen 5) Drijven 6) Ergens tegen leunen 7) Gehecht zijn 8) Haken 9) Lui zitten 10) Neigen 11) Niets doen 12) Onbeslist zijn 13) Ophangen 14) Rusten 15) Treuzelen 16) Zeer gehecht zijn aan 17) Zitten 18) Zweven 1) Afhangen 2) Bengelen 3) Drenzen 4) Leunen 5) Slampampen 6) Treuzelen 7) Zweven 
aan iets bevestigen of bevestigd zijn zodat het niet valt (toon de herkomst via de etymologiebank)
aan een punt boven de grond vastmaken vb: hij hing het schilderij boven de bank Synoniem: ophangen
aan bovenkant bevestigd door eigen zwaarte neerwaarts gehouden worden
aan bovenkant bevestigd door eigen zwaarte neerwaarts gehouden worden
1> gesleept worden. Bijvoorbeeld in 'we hingen op de tweede lengte'. 2> kort achter iemand (blijven) varen. 3> geen was en geen val van het rivierwater; het blijft dus ongeveer op gelijk niveau. Bijvoorbeeld in: Het water blijft de komende dagen hangen.
Uit `De lagere vaktalen: De spinners-en weverstaal` 1914 het bovenwerk hangen: den kam aanhangen, of gereed maken om de keten aan te draaien.