hippen werkw. Uitspraak: [ 'hɪpə(n) ] Afbreekpatroon: hip·pen Vervoegingen: hipte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft, is gehipt (volt.deelw.) kleine sprongetjes maken Voorbeeld: 'Een musje hipt naar de broodkruimels.' niet hippen (zich niet verroeren, niet over de burg komen) 'Toen het zijn beurt was, hipte hij niet.' Synoniemen: tr...
1) Huppelen 2) Huppen 1) Met beide benen tegelijk springen 2) Springend voortgaan 3) Trippen 4) Wippen 
verwijst naar huppen = springen (toon de herkomst via de etymologiebank)
zich met kleine sprongen voortbewegen; met sprongetjes voortgaan; huppen
springen
zaadhulsel van het vlas - Voorbeeld: ‘Ommelands, alhier, aldaar, zetten de boeren reeds uit naar hun kouters en zij griebelden met de opene hand door de hippens van 't vlas’