huiveren werkw. Uitspraak: [ ˈhœyvərə(n) ] Afbreekpatroon: hui·ve·ren Vervoegingen: huiverde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehuiverd (volt.deelw.) even met je lichaam trillen Voorbeeld: 'huiveren van spanning bij een enge film' Synoniem: bibberen huiveren voor (afkeer hebben van) 'Puristen huiveren voor de taal van chatters....
1) Aarzelen 2) Beven 3) Bibberen 4) Frisonneren 5) Griezelen 6) Gruwelen 7) Gruwen 8) Riebelen 9) Rillen 10) Sidderen 11) Terugdeinzen 12) Terugschrikken 13) Touteren 14) Trillen 15) Vrezen 16) IJzen 1) Beven 2) Bibberen 3) Griezelen 4) Gruwen 5) IJzen 6) In angst verkeren 7) Rillen 8) Sidderen 9) Terugdeinzen 10) Uiting van koude 11) Vrezen 
beven, rillen; aarzelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een rilling door je lichaam voelen gaan vb: zij huiverde van angst toen ze de inbreker zag
rillen
rillen