implementeren werkw. Uitspraak: [ ɪmpləmən'terə(n) ] Afbreekpatroon: im·ple·men·te·ren Vervoegingen: implementeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïmplementeerd (volt.deelw.) (een nieuw systeem of beleid) invoeren en in gebruik nemen Voorbeeld: 'Bij het implementeren van de nieuwe software ontdekten we enkele bugs.' Syno...
1) Aanbrengen 1) Invoeren 2) Tot uitvoering brengen 
verwezenlijken, tot uitvoer brengen - een nieuw systeem invoeren in een organisatie (Bogaerts & Van der Knaap 2007)
verwezenlijken (toon de herkomst via de etymologiebank)
verwezenlijken
staatsrecht: invoeren, invoering. Bijv. de EG-lidstaten ~ de Europese Richtlijnen in hun wetgeving. ...