ingrijpen werkw. Uitspraak: [ ˈɪnxrɛipə(n) ] Afbreekpatroon: in·grij·pen Vervoegingen: greep in (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ingegrepen (volt.deelw.) 1) handelen om een probleem te voorkomen of op te lossen Voorbeeld: 'De politie grijpt in tegen de drugshandelaren.' 2) diep ingrijpen in (een sterk e...
1) Aanpakken 2) Bemiddelen 3) Bemoeien 4) Grijpen 5) Interfereren 6) Interrumperen 7) Interveniëren 8) Interventie 9) Mengen 10) Optreden 11) Toegrijpen 12) Toetasten 13) Tussenbeikomen 14) Tussenkomen 15) Inmenging 1) Aanpakken 2) Bemiddelen 3) Insluiten 4) Interfereren 5) Interrumperen 6) Interveniëren 7) Interventie 8) Pallen 9) Toedoen 10) Toegrijpen 11) Toetasten 12) Tussenbeide komen 13) Tussenkomen 14) Tussenkomst 
sterke invloed hebben; handelen om erger te voorkomen (toon de herkomst via de etymologiebank)
er iets tegen doen vb: de politie moest ingrijpen tegen die overlast Synoniem: optreden
•"~ in": zich beslissend mengen in het verloop van iets (+audio)