de interruptie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɪntə'rʏpsi ] Afbreekpatroon: in·ter·rup·tie Verbuigingen: interrupties (meerv.) 1) uitlating waarmee je iemand onderbreekt bij het praten formeel Voorbeelden: 'als voorzitter een interruptie uitdrukkelijk of stilzwijgend toelaten' , 'interruptiemicrofoon' 2) 
1) Onderbreking 2) Onderbrekende opmerking 3) Breuk 4) Verbreking 5) Storing 
het tijdelijk ophouden of doen ophouden van de voortgang van iets gedurende kortere dan wel langere tijd; onderbreking onderbreking van iemand die aan het woord is door hem in de rede te vallen onderbrekende uitroep of opmerking
onderbreking
Let op: Spelling van 1858 afbreking, staking, stoornis
onderbreking
staatsrecht: onderbrekende opmerkingen door raads- of parlementsleden tijdens een vergadering. ...
Een 'interruptie' is een onderbreking. Interrupties waren en zijn in de meeste parlementen niet toegestaan.
Een Kamerlid onderbreekt het Kamerlid dat een betoog houdt.
onderbreking
Interruptie is een (hinderlijke) onderbreking, het in de rede vallen van iemand. [basiswoordenlijst groep 8]