inwilligen werkw. Uitspraak: [ ˈɪnwɪləxə(n) ] Afbreekpatroon: in·wil·li·gen Vervoegingen: willigde in (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ingewilligd (volt.deelw.) positief beslissen over (een verzoek) Voorbeeld: 'De looneisen werden na lang overleg ingewilligd.' Antoniem: weigeren Synoniemen: : toestemmen in, honoreren Synoniem...
1) Accederen 2) Accorderen 3) Approberen 4) Betamen 5) Consenteren 6) Dulden 7) Duren 8) Goedkeuren 9) Goedvinden 10) Gunnen 11) Ingaan 12) Laten 13) Permitteren 14) Toegeven 15) Toelaten 16) Toestaan 17) Toestemmen 18) Vergunnen 19) Verhoren 20) Verschaffen 21) Vervullen 22) Voegen 1) Alloueren 2) Bewilligen 3) Botvieren 4) Dulden 5) Goedkeuren 6) Goedvinden 7) Gunnen 8) Het toestaan 9) Honoreren 10) Ingaan 11) Inruimen 12) Laten 13) Permitteren 14) Toegeven 15) Toelaten 16) Toestaan 17) Toestemmen 18) Toestemmen in 19) Vergunnen 20) Vervullen 21) Verwilligen 
gunstig beslissen over (toon de herkomst via de etymologiebank)
honoreren / toestemmen in Voorbeeld: De eis van de gijzelaars werd uiteindelijk ingewilligd.
• [ditr] aan een verzoek voldoen. • tweede betekenisomschrijving • enz.
toestaan
strafprocesrecht: toegestaan. ...