janken werkw. Uitspraak: [ ˈjɑŋkə(n) ] Afbreekpatroon: jan·ken Vervoegingen: jankte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gejankt (volt.deelw.) 1) (van bepaalde dieren) hoog en klagend geluid maken Voorbeeld: 'De hond van de buren is alleen thuis en jankt voortdurend.' 2) (van mensen) huilen Voorbeeld: 'Wat ee...
1) Brullen 2) Dierengeluid 3) Dreinen 4) Galpen 5) Geluid van een hond 6) Geluid van een hyena 7) Geluid van een kat 8) Geluid van een wolf 9) Gillen 10) Grienen 11) Hard huilen 12) Huilen 13) Jammerend huilen 14) Klaaglijk schreeuwen 15) Krijsen 16) Luid huilen 17) Luid schreien 18) Piemelen 19) Schreeuwen 1) Brullen 2) Drenzen 3) Galmen 4) Galpen 5) Gillen 6) Grienen 7) Huilen 8) Kermen 9) Krijsen 10) Krijten 11) Plengen 12) Schreien 13) Snikken 14) Snotteren 15) Wenen 
Met hoge snelheid rijden of de motor veel toeren laten maken.
tranen laten vloeien vb: zij moest natuurlijk weer janken bij die film Synoniemen: huilen schreien wenen Tegenstelling: lachen
•traanvocht uitscheiden door emotie.
Huilen
huilen