janken werkw. Uitspraak: [ ˈjɑŋkə(n) ] Afbreekpatroon: jan·ken Vervoegingen: jankte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gejankt (volt.deelw.) 1) (van bepaalde dieren) hoog en klagend geluid maken Voorbeeld: 'De hond van de buren is alleen thuis en jankt voortdurend.' 2) (van mensen) huilen Voorbeeld: 'Wat e...
1) Schreeuwen 2) Geluid van een wolf 3) Galpen 4) Gillen 5) Dierengeluid 6) Huilen 7) Wenen 8) Geluid van een hond 9) Geluid van een hyena 10) Geluid van een kat 11) Luid schreien 12) Luid huilen 13) Klaaglijk schreeuwen 14) Vossengeluid 15) Grienen 16) Dreinen 17) Snikken 18) Uiting van verdriet 19) Snotteren 
tranen laten vloeien vb: zij moest natuurlijk weer janken bij die film Synoniemen: huilen schreien wenen Tegenstelling: lachen
Met hoge snelheid rijden of de motor veel toeren laten maken.
Huilen
Janken is een ander woord voor huilen. Meestal een geluid dat een hond voortbrengt als hij verdriet of pijn heeft. [basiswoordenlijst groep 4]
huilen
jammerend huilen (toon de herkomst via de etymologiebank)