kapen werkw. Uitspraak: [ ˈkapə(n) ] Afbreekpatroon: ka·pen Vervoegingen: kaapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekaapt (volt.deelw.) (een voertuig) met geweld in je macht nemen en de inzittenden gijzelen, om je doel te bereiken Voorbeeld: 'Er is een vliegtuig met 200 passagiers gekaapt. De kapers eisen vrijlating van hun gevan...
1) Vrijbuiten 2) Snaaien 3) Snezen 4) Met geweld overmeesteren 5) Rampassen 6) Ontnemen 7) Stelen 8) Ontvoeren 9) Struinen 10) Ontvreemden 11) Ontvreemding van een vaartuig 12) Kaken 13) Toe-eigenen 14) Wegstelen 15) Zeeroof plegen 16) Zeerovershandeling 17) Verdonkeremanen 18) Ratten 19) Het gijzelen van een voertuig 
overmeesteren
overvallen en bemachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•Het stelen van een voertuig (vrnl. schepen en vliegtuigen). •Het overvallen van een voertuig onderweg en het overnemen van dat voertuig, al dan niet gepaard met het gijzelen van inzittenden.
[Vergeten woorden] (zw. -te) kijken naar, staren op, turen [~ kaap, koepen]
kaapvaart uitoefenen, overmeesteren
[Straattaal] stelen, overnemen