ontmoeten werkw. Uitspraak: [ ɔntˈmutə(n) ] Afbreekpatroon: ont·moe·ten Vervoegingen: ontmoette (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontmoet (volt.deelw.) (iemand) tegenkomen en persoonlijk contact hebben Voorbeeld: 'Ik weet wie zij is, maar we hebben elkaar nooit ontmoet.' Synoniemen: aantreffen kennis maken met ondervinden samenk...
1) Vinden 2) Betreffen 3) Tegenkomen 4) Ondervinden 5) Treffen 6) Samentreffen 7) Moeten 8) Gemoeten 9) Rencontreren 10) Bejegenen 11) Samenkomen 12) Aanboren 13) Aangaan 14) Aantreden 15) Aantreffen 16) Kennismaken 17) Trapperen 
toevallig tegenkomen
tegenkomen, treffen (toon de herkomst via de etymologiebank)
bij elkaar komen en elkaar zien vb: wij ontmoeten elkaar elke week bij het tennissen Synoniemen: treffen tegenkomen Tegenstelling: mislopen
•met iemand kennismaken en een gesprek voeren.
toevallig tegenkomen
elkaar met tegengestelde koersen naderen.