I keil bijv.naamw. dronken II de keil zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: keilen (meerv.) Verbuigingen: keiltje (verkleinwoord) 1) een blok met één schuine kant, waarmee men iets kan vastklemmen of het wegrollen van bijv. een wiel kan verhinderen 2) , een oude benaming voor de kegel van de kegel- en bowlingbaan
1) Bevestigingsmiddel 2) Blok met een schuine kant 3) Borrel 4) Dronken 5) Glas jenever 6) Glas jenever (volkstaal) 7) Groot glas bier 8) Hoofddeksel 9) IJzeren wig 10) Keg 11) Kegge 12) Pen voor het spannen van de snaren 13) Spie 14) Wig 1) Borrel 2) Keg 3) Kegge 4) Neut 5) Spie 6) Wig 
dronken (toon de herkomst via de etymologiebank)