kenen werkw. Verbuigingen: keende Verbuigingen: gekeend ontkiemen 
1) Ontspruiten 2) Ontspringen 3) Ontkiemen 4) Insnijdingen maken 5) Kloven 6) Kiemen 7) Openspringen 8) Barsten 9) Splijten 
kiemen - Voorbeeld: ‘Mussen en spreeuwen, elk aan een einde moddelden met de bek in de eerde (...) Met rappe beweging oversnuffelden zij heel de oppervlakte van de verse vlaschaard. Zou dat vuil gebroed nog een enkel zaadje te kenen overlaten?’
kiemen, splijten (toon de herkomst via de etymologiebank)