ketenen werkw. Uitspraak: [ 'ketənə(n) ] Afbreekpatroon: ke·te·nen Vervoegingen: ketende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geketend (volt.deelw.) met een ketting vastmaken Voorbeeld: 'aan de muur geketend' Zie ook: keten Synoniemen: binden boeien handboeien omdoen in de boeien slaan kluisteren kluisters knevels 
1) Kluisters 2) Beknotten 3) Aaneenboeien 4) Knevels 5) Binden 6) Aan de ketting leggen 7) Aan banden leggen 8) Vastmaken 9) Vastleggen 10) Vastbinden 11) Boeien 12) In boeien slaan 13) Kluisteren 
met of aan een ketting bevestigen
verbinden d.m.v. een keten (toon de herkomst via de etymologiebank)
de handen vastmaken met ijzeren klemmen vb: de slachtoffers lagen geketend in de kelder Synoniemen: boeien kluisteren
boeien, met een keten vastmaken