kielhalen werkw. Verbuigingen: kielhaalde Verbuigingen: gekielhaald iemand ter bestraffing aan een touw onder een gekield schip doorhalen 
1) Oude straf uit de zeevaart 2) Straf in de zeevaart 3) Straf uit de zeevaart 4) Straf voor zeevarenden 5) Vroegere straf op een schip 6) Lijfstraf 7) Scheepsstraf 8) Kielen 9) Vroegere scheepsstraf 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] vroeger gebruikelijke straf aan boord, waarbij de overtreder aan een touw gebonden werd, dat onder de kiel van 't schip werd doorgehaald. Aan de een zijde over boord gesmeten, ging hij onder de kiel door en werd aan de andere zijde weêr opgehaald. Soms werd dit meermalen achter...
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Kielhalen``] Zie Straffen
Let op: Spelling van 1858 eene scheepsstraf, volgens welke de misdadiger driemaal onder de kiel van het schip doorgehaald wordt
Lijfstraf die in het verleden aan boord van schepen door de krijgsraad werd opgelegd. De veroordeelde werd aan een lijn, die over blokken aan de nokken van de grote ra liep, aan bakboord te water gelaten en aan stuurboord weer opgehaald.
'Kielhalen' is een straf die in vroeger tijden door een kapitein van een schip kon worden opgelegd aan leden van de bemanning. Bij het uitvoeren van de straf werd het lichaam verzwaard met ijzeren of loden gewichten.
1. zware straf aan boord waarbij de gestrafte aan het ene boord in zee werd geworpen, onder de kiel doorgehaald en aan het andere boord opgetrokken. Om hem voldoende te doen zinken werden de benen met lood bezwaard; 2. krengen.
schip op de zijkant leggen om het te herstellen; iemand als straf onder de kiel van een schip doorhalen
Zie straffen aan boord.
1> synoniem voor krengen en kielen . 2> volgens P. Versnel`s Vakwoordenboek synoniem voor banken .