kieperen werkw. Uitspraak: [ 'kipərə(n) ] Afbreekpatroon: kie·pe·ren Vervoegingen: kieperde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekieperd (volt.deelw.) neergooien Voorbeeld: 'een lading zand op de oprit kieperen' Synoniem: kiepen Synoniemen: buitelen flikkeren gooien kelderen kiepen tuimelen vallen 2 definities...
1) Buitelen 2) Flikkeren 3) Gooien 4) Kelderen 5) Kiepen 6) Omgooien 7) Omslaan 8) Omvallen 9) Smijten 10) Tuimelen 11) Vallen 1) Flikkeren 2) Gooien 3) Kapseizen 4) Keilen 5) Kelderen 6) Kiepen 7) Mieteren 8) Omslaan 9) Omvallen 10) Smijten 11) Storten 12) Tuimelen 13) Vallen 14) Werpen 
vallen, smijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
vallen, smijten