kieperen werkw. Uitspraak: [ 'kipərə(n) ] Afbreekpatroon: kie·pe·ren Vervoegingen: kieperde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekieperd (volt.deelw.) neergooien Voorbeeld: 'een lading zand op de oprit kieperen' Synoniem: kiepen Synoniemen: buitelen flikkeren gooien kelderen kiepen tuimelen vallen 
1) Buitelen 2) Vallen 3) Kelderen 4) Smijten 5) Flikkeren 6) Omvallen 7) Tuimelen 8) Omslaan 9) Kiepen 10) Omgooien 11) Gooien
vallen, smijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
Kieperen is omgooien. [basiswoordenlijst groep 5]
vallen, smijten