kijven werkw. Afbreekpatroon: kij·ven Verbuigingen: keef Vervoegingen: gekeven (volt.deelw.) ruzie maken, een woordenstrijd hebben Voorbeeld: 'De oude wijven begonnen te kijven.' . Synoniemen: bekvechten kiften krakelen kwaadspreken ruzie maken ruziën twisten uitvaren Spreekwoorden en zegswijzen • waar twee kijve...
1) Aangaan 2) Bekken 3) Bekvechten 4) Haarplukken 5) Harrewarren 6) Heibeien 7) Kibbelen 8) Kiften 9) Klieren 10) Krakelen 11) Kwaadspreken 12) Ruzie zoeken 13) Ruziën 14) Schelden 15) Snarren 16) Strubbelen 17) Tekeergaan 18) Twisten 19) Uitvaren 20) Vechten 1) Bakkeleien 2) Bekken 3) Bekvechten 4) Haarplukken 5) Harrewarren 6) Hassebassen 7) Heibeien 8) Heibelen 9) Keffen 10) Ketteren 11) Kibbelen 12) Kiften 13) Klieren 14) Krakelen 15) Kwaadspreken 16) Luid praten over iets 17) Rekkebekken 18) Ruzie maken 19) Ruziemaken 20) Ruziën 21) Schelden 22) Snarren 
heftig twisten (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) scheldend ruzie maken
1) schreeuwend en scheldend ruzie maken; krakelen 2) iets op een kijvende toon zeggen
•ruzie maken, een woordenstrijd hebben. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
schelden
schelden