knauwen werkw. Afbreekpatroon: knau·wen Verbuigingen: knauwde Vervoegingen: geknauwd (volt.deelw.) 1) enz. 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het knauwen in de tweede betekenis erin.' 3) ''knauwen op'' iets trachten door te bijten Voorbeeld: 'De hond knauwde op een bot.' . Synoniemen...
1) Afbijten 2) Afmatten 3) Bijten 4) Deuken 5) Kauwen 6) Kluiven 7) Knagen 8) Krachtig bijten in 9) Krachtig kauwen 10) Nekken 1) Bijten 2) Kluiven 3) Knagen 4) Knakken 5) Nekken 
hard bijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
sterk kauwen