kukelen werkw. Afbreekpatroon: ku·ke·len Verbuigingen: kukelde Vervoegingen: gekukeld (volt.deelw.) 1) enz. 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het kukelen in de tweede betekenis erin.' 3) buitelend tuimelen of vallen. Voorbeeld: 'Ik zag de auto over de rand van het ravijn kukelen.' ...
1) Buitelen 2) Duikelen 3) Duiken 4) Flikkeren 5) Geluid van een haan 6) Kraaien 7) Kraaien van hanen 8) Tuimelen 9) Vallen 10) Zingen van een haan 1) Buitelen 2) Kraaien 3) Tuimelen 4) Vallen 
tuimelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) vallen; tuimelen 2) kraaien; kukeleku roepen
tuimelen