lastigvallen werkw. Uitspraak: [ 'lɑstəxfɑlə(n) ] Afbreekpatroon: las·tig·val·len Vervoegingen: viel lastig (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft lastiggevallen (volt.deelw.) 1) ongevraagd iemands aandacht trekken Voorbeeld: 'Mag ik u even lastigvallen met een vraag?' Synoniem: storen 2) (iemand) opdringerig aan...
1) Ambeteren 2) Belagen 3) Hinderen 4) Kwellen 5) Molesteren 6) Plagen 7) Storen 8) Teisteren 1) Ambeteren 2) Derangeren 3) Hinderen 4) Importuneren 5) Incommoderen 6) Kwellen 7) Plagen 8) Teisteren 
•op hindelijke wijze iemands aandacht opeisen.
iemand met oneerbare bedoelingen benaderen