lastigvallen werkw. Uitspraak: [ 'lɑstəxfɑlə(n) ] Afbreekpatroon: las·tig·val·len Vervoegingen: viel lastig (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft lastiggevallen (volt.deelw.) 1) ongevraagd iemands aandacht trekken Voorbeeld: 'Mag ik u even lastigvallen met een vraag?' Synoniem: storen 2) (iemand) opdringerig aa...
1) Incommoderen 2) Hinderen 3) Ambeteren 4) Derangeren 5) Teisteren 6) Importuneren 7) Kwellen 8) Plagen 
•op hindelijke wijze iemands aandacht opeisen.
iemand met oneerbare bedoelingen benaderen
Lastigvallen is iemand hinderen of storen. [basiswoordenlijst groep 4]