magnetisch bijv.naamw. Uitspraak: [ mɑx'netis ] Afbreekpatroon: mag·ne·tisch (van ijzer) met de eigenschap iets van ijzer aan te trekken Voorbeelden: 'de magnetische noordpool' , 'een magnetisch veld' 3 definities...
1) IJzeraantrekkend 2) Sterk aantrekkend 
met de kracht om dingen aan te trekken vb: deze hamer is magnetisch
stofeigenschap; verschijnsel waarbij twee magneten of andere gemagnetiseerde voorwerpen elkaar aantrekken door een magnetische kracht. De kracht wordt opgewekt door een magnetisch veld, dat de voorwerpen zelf opwekken of een elektrische stroom (elektromagnetisme).