het mondstuk zelfst.naamw. Uitspraak: [ 'mɔntstʏk ] Afbreekpatroon: mond·stuk Verbuigingen: mondstukken (meerv.) deel van een blaasinstrument dat je tussen of tegen je lippen houdt tijdens het spelen Voorbeeld: 'Het mondstuk van een hoorn heeft een trechtervorm.' Synoniemen: embouchure mondstuk van een pijp Spreekwoorden en zegswijzen &...
1) Bit van een paard 2) Deel van een klarinet 3) Gebit 4) Deel van een blaasinstrument 5) Deel van een muziekinstrument 6) Embouchure 7) Paardentuig 8) Deel van een paardentoom 9) Deel van een pijp 10) Deel van een rookartikel 11) Deel van een trompet 12) Bit 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Mondstuk``] 1o. Zie Kanonnen, Mortieren. 2o. Zie Paardentuig
Uit `De lagere vaktalen: De tabakbewerkerstaal` 1914 stuk stijvere leege huls aan een sigaret.
Meestal afneembaar voorste gedeelte waarmee het instrument aangeblazen wordt.
De rest van het muziekinstrument zorgt voornamelijk voor versterking van het geluid en de verandering in toonhoogte. Er zijn verschillende soorten mondstukken.
deel van voorwerp dat men in de mond houdt
Componenten van blaasinstrumenten die in of tegen de mond van de speler worden geplaatst en die samen met de lippen van de speler of het riet, de toongenerator vormen