de onvolkomenheid zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɔnvɔl'komə(n)hɛit ] Afbreekpatroon: on·vol·ko·men·heid Verbuigingen: onvolkomenheden (meerv.) iets dat er niet is of dat niet compleet is, of waardoor iets niet goed werkt Voorbeelden: 'technische onvolkomenheden' , 'De minister heeft toegezegd een aantal onvolkomenheden in de Pensio...
1) Aandoening 2) Beschadiging 3) Defect 4) Euvel 5) Gebrek 6) Imperfectie 7) Jicht 8) Kwaal 9) Mal 10) Maladie 11) Mankement 12) Misstand 13) Ongerechtigheid 14) Onvolledigheid 15) Onvolmaaktheid 16) Spit 17) Tekortkoming 18) Ziekte 1) Defect 2) Euvel 3) Fout 4) Gebrek 5) Imperfectie 6) Kwaal 7) Mankement 8) Ongerechtigheid 9) Tekortkoming 
het onvolkomen zijn, iets wat niet goed is aan een zaak
Een afwijking van het niveau of de toestand die was bedoeld voor een eigenschap van een product of dienst die echter geen verband houdt met de specificaties of de bruikbaarheid van dat product of die dienst.
Onregelmatigheden in het oppervlak of de structuur van iets, waardoor het object wordt verzwakt of mislukt, of waardoor het uiterlijk ervan wordt bedorven
De Algemene Rekenkamer spreekt van een onvolkomenheid wanneer een ministerie een bedrijfsvoeringsproces niet goed heeft ingericht of uitgevoerd.