oppakken werkw. Uitspraak: [ ˈɔpɑkə(n) ] Afbreekpatroon: op·pak·ken Vervoegingen: pakte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgepakt (volt.deelw.) 1) pakken en oprapen Voorbeeld: 'een huilende baby oppakken' 2) (een idee of voorstel) gaan uitvoeren Voorbeeld: 'Dit is een heel goed idee, dat zullen we ze...
1) Oppikken 2) Arresteren 3) Gevangennemen 4) Oprapen 5) Opsnappen 6) Optillen 7) Inrekenen 8) Aanhouden 9) Opnemen 10) Rapen 11) In hechtenis nemen 12) Vatten 
hem gevangen nemen vb: de opgepakte dief werd opgesloten Synoniemen: arresteren inrekenen Tegenstellingen: bevrijden verlossen
•vanaf een liggende positie in de hand opnemen. •aanhouden, arresteren. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
vastpakken en optillen
(politie) Oppakken (politie) is iemand arresteren. [basiswoordenlijst groep 7]
een kantje haring, nadat enige tijd gestaan heeft, bijvullen tot de harington weer geheel vol is.