oppikken werkw. Uitspraak: [ 'ɔpɪkə(n) ] Afbreekpatroon: op·pik·ken Vervoegingen: pikte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgepikt (volt.deelw.) 1) iemand op een bepaalde plaats afhalen Voorbeeld: 'Zal ik je om zeven uur bij je thuis oppikken?' 2) met de snavel pakken en opeten Voorbeeld: 'De vogels had...
1) Aanleren 2) Afhalen 3) Afhoren 4) Leren 5) Meekrijgen 6) Meenemen 7) Meepikken 8) Ophalen 9) Oppakken 10) Oprapen 11) Opsnappen 12) Opsteken 13) Pikken 14) Vernemen 15) Verwerven 1) Aanleren 2) Afhalen 3) Leren 4) Meekrijgen 5) Meenemen 6) Meepikken 7) Ophalen 8) Opmerken 9) Oppakken 10) Oprapen 11) Opsnappen 12) Opsteken 13) Pikken 14) Vernemen 15) Verwerven 
oppakken
1> iets met de pikhaak uit het water halen. Ook opvissen genoemd. 2> tijdens het varen iets of iemand aan boord nemen of een sleepje geven.
[Bargoens, boeventaal] opvangen. Een vreempie oppikken.