opslokken werkw. Uitspraak: [ 'ɔpslɔkə(n) ] Afbreekpatroon: op·slok·ken Vervoegingen: slokte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgeslokt (volt.deelw.) 1) snel en gretig opeten Voorbeeld: 'Het geitje slokte de sneden brood op alsof hij al dagen niet meer gegeten had.' Synoniem: opschrokken 2) deel doen uitma...
1) Binnenkrijgen 2) Inslikken 3) Inzwelgen 4) Verslinden 5) Verzwelgen 6) Zwelgen 1) Binnenkrijgen 2) Opschrokken 3) Snel en gretig opeten 4) Verslinden 5) Verzwelgen 6) Zwelgen