preken werkw. Uitspraak: [ ˈprekə(n) ] Afbreekpatroon: pre·ken Vervoegingen: preekte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepreekt (volt.deelw.) een preek houden tijdens een kerkdienst religie Synoniemen: betogen prediken zedenmeesteren Spreekwoorden en zegswijzen • voor de ganzen preken (=aan ...
1) Betogen 2) Een leerrede houden 3) Een leerrede uitspreken 4) Het geloof verkondigen 5) Iemand met vermaning lastigvallen 6) Leraren 7) Moraliseren 8) Oreren 9) Prediken 10) Redeneren 11) Stichtelijk doen 12) Stichten 13) Uitdragen 14) Verkondigen 15) Vermanen 16) Zalven 17) Zedenmeesteren 1) Betogen 2) Kletsen 3) Oreren 4) Prediken 5) Verkondigen 6) Vermanen 7) Zedenmeesteren 
verwijst naar prediken = verkondigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een toespraak houden over het geloof vb: de priester preekte vandaag over de liefde
Gods woord verkondigen
Religieuze voordrachten die deel uitmaken van een kerkdienst.