recessief bijv.naamw. Verbuigingen: recessiever Verbuigingen: recessiefst (van erfelijke eigenschappen van een diploïd organisme:) als deze eigenschap alleen tot uiting (expressie) komt, wanneer een dominant allel ontbreekt 
1) Terugwijkend 
als de werking van de afwijkende allel zwakker is dan die van de normale tegenhanger
Niet in het fenotype tot uiting komendt als op de overeenkomstige locus in het homologe chromosoom een dominant allel aanwezig is.
Onderwerping ( = zich niet in het fenotype tonend) van een gen ten opzichte van een andere gen, die samen als paar voorkomen in het genotype.
tegenovergestelde van dominant/overheersend
zwakker. Zie ook: dominant. 
Onderdrukt (in de erfelijkheidsleer) (i.t.t. dominant)..
Onderdrukt; ondergeschikt. Voorbeeld: recessieve eigenschap = eigenschap die wel is overgeërfd niet tot uitdrukking komt.
Het allel dat niet tot uiting komt bij een individu dat heterozygoot is voor een bepaald erfelijk kenmerk is recessief. Dit betekent dat een individu dat het recessieve fenotype toont ook homozygoot voor dat kenmerk met zijn.
een recessieve eigenschap komt in de waarneembare kenmerken van een organisme (= fenotype) alleen tot uiting als beide allelen op het chromosomenpaar recessief zijn. Wanneer een dominant allel aanwezig is, overheerst de dominante eigenschap en zal de recessieve eigenschap niet tot uiting komen.